Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

35 χρόνια...τζαι κάτι !

Είπα να μεν ασχοληθώ με πολιτικά γιατί με κάποιον εν να ξητιμαστώ εν σίουρον! Μα όσον τζαι να προσπαθώ να το αποφύγω, τουτον το μαννό-facebook συνέχεια επαναφέρει το! Είτε με comment, είτε με note, σχεδόν κάθε μέρα κάποιος που τους 360 Facebook Friends μου ή friend of friend μου ή άσχετος, γραφει κάτι για το Κυπριακό...

Εν ο Αύγουστος που φταίει είμαι σίουρος! Έννεν καλός μήνας! Ποττέ εν ήταν...
Ξυπνά μνήμες. Τζαι ο Δευτερογιούνης το ίδιο, σε λιόττερο βαθμό για κάποιους. Καθόλου τυχαία! Τον Ιούλιο κάποιοι προσπαθούν να τον ξεχάσουν, τον Αύγουστο κανένας!
Κάποιοι που δυστυχώς όσο περνούν τα χρόνια γίνουνται παραπάνω λόγω...επιλεκτικής μνήμης. Μνήμης μόνο κάθε καλοκάιρι. Μνήμης της εισβολής, λίθης όλων των προηγηθέντων. Μνήμης που τους βολέυει.

35 φέτος! Έννεν πολλά κύριοι κάποιοι; Εν πολλά! Πρέπει εσείς οι κάποιοι να αλλάξετε μυαλά! Αν πρόκειται ποττέ μας να ζήσουμε σαν Άνθρωποι, με το Α ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Ενωμένοι! Ούλλοι Άνθρωποι είμαστε ΡΕ! Εκτός αν εσεις θεωρείτε εαυτούς την αρεία φυλή! Τότε τι να πω; Ουδέν σχόλιο!

Άρεσε μου τζαι το καινούριο τραούδι - ποίημα του Αλκίνοου. Το "ΠΑΤΡΙΔΑ". Εξεχώρισα δκυο στροφές που τουλάχιστον εμένα άμα τες εδκιαβασα εσηκώθηκεν η τρίχα μου!

Αφιερωμένο στους απανταχού "υπερ-πατριώτες"!

"Είδα τον πόλεμο φάτσα, τη «φυλή» και τη «ράτσα»
προδομένη από μέσα, απ τους πιο πατριώτες
Να χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με τ όπλο στο στόμα
Τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα τη Βουλή."

"Με τρομάζεις ακόμα, οπαδέ της ομάδας
του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα του Θεού, ρασοφόρε γκουρού
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο
Προσεύχεσαι και σκοτώνεις, τραυλίζεις ύμνους οργής
έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να βρεις γονείς
μισείς τον μέσα σου ξένο κι όχι, δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω."

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Όταν ήμουν μιτσής...στο Δημοτικό!

Ο κόσμος προχωρά, εξελίσσεται, αλλάσσει...τζαι εμείς μαζίν του! Κάποια πράματα όμως μένουν στη μνήμη του καθενός μας, όπως ο ίδιος τα βίωσε στην παιδική του ηλικία...σε στυλ δεκαετίας 80', για εμέναν τουλάχιστον.

Όταν ήμουν μιτσής...στο σχολείον:

...η τυρόπιττα στην καττίναν του Δημοτικού ήταν 15 σεντ!

...κάθε Τετάρτη απόγευμα είχαμεν ΑΓΟ (Αθλητισμός για όλους)

...επαίρναν μας πάντα μα πάντα εκδρομή στην Ασίνου τζαι ετρώαμεν ή χαμπουρκερ ή καλαμαρακια!

...επιππιλλούσαμεν τη βρύση τζαι εφοούμασταν να μεν μας κρούσουν οι μέλισσες που εγυρίζαν γυρω γύρω.

...επίνναμεν γαλατάκι Χαραλαμπίδη μπανάνα ή σοκολάτα.

...κάποιου συμμαθητή μας πάντα ετρέχαν οι μύξες του.

...οι κορούες επαίζαν λάστιχο, βασιλέα ή μήλο.

...το σιημώναν αναγκάζαν μας να φορούμεν τες φόρμες με το σήμα του σχολείου (άσχετον αν ήταν όπως τες πιζιάμες)

Εν ξέρω πόσα που τούτα γίνουνται τζαι σήμερα ακόμα, αλλά τον τζαιρό μας επερνούσαμεν ωραία...τζαι χωρίς κινητά...τζαι χωρίς ίντερνετ!

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Η υγεία των αθλητων...

"Τι είμαστε τελικά; Τίποτα δεν είμαστε! "
Με αυτά τα λόγια απάντησε στο τηλέφωνο μια καλή μου φίλη πριν κάποια χρόνια, όταν επικοινώνησα μαζί της μετά από το ξαφνικό χαμό ενός κοινού φίλου.
Και δε θα μπορούσε να έχει περισσότερο δίκαιο!

Ποιος να το περίμενε πως άλλος ένας ποδοσφαιριστής θα έσβηνε με αυτό τον τρόπο;
Μετά το χαμό του Αντόνιο Πουέρτα της Σεβίλλης προ-πέρυσι, άλλος ένας Ισπανός, ο Ντάνι Χάρκε, αρχηγός της Εσπανιόλ, 26 μόλις χρόνων, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και εξέπνευσε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που βρισκόταν η ομάδα του για προετοιμασια.


Τα ερωτηματικά πληθαίνουν... Ίσως όμως όλα αυτά τα περιστατικά να είναι δικαιολογημένα!

Πολλοί επαγγελματίες αθλητές χωρίς καν να το γνωρίζουν, θέτουν εαυτόν σε κίνδυνο μόνο και μόνο κάνοντας τη δουλειά τους!
Έχετε ακούσει ποτέ για την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια;
Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι ο κυριότερος λόγος αιφνιδίου θανάτου σε νεαρους αθλητές. Τι είναι όμως η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια;

Με απλά λόγια η καρδιά μεγαλώνει σε μέγεθος, ιδιαιτερα η αριστερή κοιλία που ωθεί το αίμα προς την περιφέρεια, με αποτέλεσμα να εμποδίζει την απομάκρυνση του αίματος και την τροφοδότηση των ιστών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμίες, στηθάγχη, δύσπνοια, ζάλη και κάποιες φορές σε αιφνίδιο θάνατο!

Δε λέω πως όντως αυτός είναι ο λόγοςστη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά υπάρχει μια σημαντική πιθανότητα.

Μήπως θα έπρεπε οι αθλητές και ιδιαίτερα οι επαγγελματίες αθλητές να ελέγχονται πιο επισταμένα; Μήπως μαζί με την καρδιολγική εξέταση θα έπρεπε να κάνουν και ένα υπερηχογράφημα καρδίας; Γιατι κάτι τέτοιο συνήθως παραλείπεται δυστυχώς και το πιστοποιητικό υγείας είναι ¨τυπικό¨!

Ίσως τέτοια περιστατικά να περιορίζονταν αν οι ομάδες έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην υγεία των αθλητών...