Πάσχα, των Κυπραίων Πάσχα...

Θα την εξομολογηθώ την αμαρτίαν μου: ώσπου να γίνω 10 χρονών εν είχα ιδέα ότι στην Ελλάδα ψήνουν αρνί για το Πάσχα! Ήμουν πεπεισμένος ότι η κυπριακή σούβλα δεν ήταν μόνον κυπριακή αλλά και παγκόσμια...

Αλλά όπως αποδείχτηκε υπάρχουν διαφορές τόσο στα εδέσματα του Πασχαλινού τραπεζιού, όσο και στον γενικότερον τρόπον που γιορτάζουμε το Πάσχα στην Κύπρο σε σχέση με την Ελλάδα. Μεν φανταστείτε καμιάν επιστημονικήν ανάλυσην απλά 5-6 παραδείγματα που μετά από εμπεριστατωμένη και δια βίου έγκυρη ερευνητική δουλειά (ε χαλλόου!) προέκυψαν ως στοιχεία διαφοροποίησης του Πάσχατος (...το Πάσχα, το Πάσχατος, το Πάσχα, Ω Πάσχα?!?) στην Κύπρο και την Ελλάδα.

1. Στην Κύπρο δεν ψήνεται το παραδοσιακό ολόκληρο αρνί αλλά η πιο παραδοσιακή σούβλα, ει΄τε χοιρινή κυρίως, είτε ρίφι (κατσικάκι), είτε αρνί ή ακόμα και κοτόπουλο. Σήμερα, βέβαια, αυτό τείνει να διαφοροποιηθεί σε κάποιο βαθμό, όσο η κυπριακή τηλεόραση δανείζεται εκπομπές από την ελληνική και υπάρχουν περιπτώσεις ψησίματος ολόκληρου οβελία με τον κατά τους Ελλάδαν αδελφούς μας τρόπο...

2. Το έθιμο της Λαμπρατζιάς είναι πολύ διαδεδομένον στην ιδιαίτερη πατρίδα μας και ίσως σε κάποια νησιά του Αιγαίου, ενηξέρω σίουρα, σε αντίθεση με την ηπειρωτική χώρα που δεν συναντάται πουθενά.

3. Το προσκύνημα των επιταφίων το πρωί και το μεσημέρι της μεγάλης Παρασκευής είναι επίσης κάτι που το κάμνουμεν μόνο στην Κύπρο (το έθιμο ορίζει όπως προσκυνήσουμεν 1, 3, 5, 7 ή και παραπάνω επιταφίους αρκεί να είναι μονός ο αριθμός).

4. Οι φλαούνες (ή βλαούνες) επίσης είναι αμιγώς κυπριακή εφεύρεση είτε με σταφίδες είτε χωρίς!

5. Τα πασχαλινά παιχνίδκια που διοργανώνονται τη Δευτέρα του Πάσχα, κυρίως σε ορεινά χωριά της Κύπρου, δεν τα έχω συναντήσει κάπου άλλου στην ελληνική επικράτεια στην οποία έκαμα τουλάχιστον 4-5 φορές Πάσχα ως σήμερα...

6. Τέλος, κάτι που μου κάμνει όντως μεγάλη εντύπωσην τζαι θα ήθελα μιαν πιο επίσημην γνώμη περί του θέματος είναι η ώρα του "Χριστός Ανέστη". Στην Ελλάδα αρχίζει ακριβώς στις 12 π.μ. ενώ στην Κύπρο στις 12 λέμε το "Δεύτε λάβετε φως" και ακολούθως μετά που κανεναν τέταρτο έρκεται το "Χριστός Ανέστη"!

Πάντως, όπου τζαι να γιορτάσεις το Πάσχα είτε Ελλάδα, είτε Κύπρο είτε στο εξωτερικό δεν παύει να αποτελεί την μεγαλύτερη γιορτή του απανταχού Ελληνισμού!

 

Η γενία του iPhone...

Πάντα ήμουν φαν της τεχνολογίας. Τζαι όι απλά φαν, addict θα το έλεγα! Why not? Αφού κάμνει μας τη ζωήν πιο εύκολην ήντα να κάμουμεν; Σε κάποιες φάσεις όμως γυρίζει μου άμαν θωρώ έτσι πράματα...Ήντα πράματα; Τούτους ούλλους τους μιτσιούς που εγέμωσεν ο τόπος τζαι κρατούν μου τα iPhones τζαι γυρίζουν ούλλη μέρα. Ανεξαρτήτου ηλικίας. Ε κανεί ρε σειρά είπαμεν όι τζαι στο μωρόν το 10 χρονών να του πιάννεις iPhone των 729€ (32GB εννοείται!)

Τι το θέλει λαλέις μου; Η μάμμα του εννά το βρίσκει τζαι χωρίς τζίνο, με έναν απλό κινητόν, ή μαλλον χωρίς καν κινητό...Εγώ δηλαδή που είχα γίνει 18 να πίαω κινητο έπαθα τίποτε; Βέβαια ήταν 1998 αλλα πάλε κάποια πράματα εν αλλάσουν, τουλάχιστον όι στην Κύπρο!

Οι μιτσιοί πάλε έξω εννά γυρίζουν, μες τα χωράφκια να παίζουν μάππα, παίχτες, ππιριλλιά άτε τζαι Wii, PS3 ή DS! Ε, ε ε; Τζαι μεις είχαμεν Sega, SNes τζαι gameboy! Τζαι πάλε ούλλη μέρα έξω ήμασταν... Πού θέλω να καταληξω;

Άεις τα iPhone ρε φίλε παπά τζαι μάμμα του μιτσή τζαι που να ρτει ο τζαιρός να τα χρειαστεί πιάστου τα! Άεις τον λλίον να παίξει όπως παίζουν τα κοπελλούθκια της ηλικίας του, όπως επαίζαμεν εμείς...Κάθε μέρα στο δημοτικό για μπασκετ! Επί 10 χρόνια...
Έσιει πράματα πιο σημαντικά που το App Store τζαι τα Angry Birds! Έσιει φίλους, παρέες, παιχνίδκια της γειτονιάς που αν δεν τα ζήσει τωρά ο μιτσής εν θα τα ζήσει ποττε! Πράματα που εννά τον κάμουν άθρωπον σωστόν, κοινωνικόν τζαι δραστήριον.

Αλλά όι εξίασα...εν τζαι γίνεται να το γοράσει ο γείτονας τζαι εμείς να μεν το έχουμεν! Αντροπή! Ε βέβαια...άμα φίλε μου παπά τζαι μάμμα η έννοια σου εν να πιάεις ΒΜW cabrio και LV τσέντα respectively, η κκελλέ του μιτση εν μες τη βούρκαν! Τζαι να θέλει να μεν πιάει iPhone, θέλεις εσύ! Τζαι κακομαθαίνεις τον σαν classic Κυπραιος γονιός!

Amyways πολλά είπα. Άτε εν ωρα σου να μπεις στο ebay να δεις τες τιμες του iPad 2 αν σου συμφέρει να το φέρεις που Αμερική ή να πεις του παρέα σου να σου το φέρει που το Λονδίνο...ως τζαμέ φτάννει ο νους σου! Χώρκατε!

Υπάρχει τελικά Global Warming;

Εθώρουν προχτές τουντο βιτεο στο Youtube τζαι έκαμε μου μεγάλην εντύπωση...

http://www.youtube.com/watch?v=fr5O1HsTVgA

Είναι 5 parts αλλά αξίζει να τα δείτε ούλλα!

And this article from NYT:

http://www.nytimes.com/2009/11/21/science/earth/21climate.html?_r=2&hp

Τα συμπεράσματα δικά σας.

(No further analysis πικκόζ δεαρ ισ νο φρι ττάιμ!)

Απορίες...

Ωρες ώρες έχω κάτι απορίες...εύλογες θα έλεγα:


-Γιατί συνήθως όσοι αρχίζουν ένα blog μετά που λλίο τζαιρό βαρκούνται τζαι παρετούν το;

-Γιατί τζίνοι που εν το παρετούν, πάλε συνήθως, γράφουν μαλακίες posts απλά για να κρατήσουν το κοινό τους με τα RSS Feeds?

-Τελικά ο σκοπός του blog είναι η ανάγκη μας να πουμε κάτι που νιώθουμε ή ειναι το να επιβεβαιωθούμε που τους γύρω μας, ότι τούτον που κάμνουμε εν καλό και να εισπράξουμε το θαυμασμό τους;

Εννοείται ότι σε τούτα τα συνήθως υπάρχουν πάντα και τα blogs που όντως έχουν ουσία και λόγο ύπαρξης. (Το δικόν μου εννοείται πως έννεν τζιμέσα!)

35 χρόνια...τζαι κάτι !

Είπα να μεν ασχοληθώ με πολιτικά γιατί με κάποιον εν να ξητιμαστώ εν σίουρον! Μα όσον τζαι να προσπαθώ να το αποφύγω, τουτον το μαννό-facebook συνέχεια επαναφέρει το! Είτε με comment, είτε με note, σχεδόν κάθε μέρα κάποιος που τους 360 Facebook Friends μου ή friend of friend μου ή άσχετος, γραφει κάτι για το Κυπριακό...

Εν ο Αύγουστος που φταίει είμαι σίουρος! Έννεν καλός μήνας! Ποττέ εν ήταν...
Ξυπνά μνήμες. Τζαι ο Δευτερογιούνης το ίδιο, σε λιόττερο βαθμό για κάποιους. Καθόλου τυχαία! Τον Ιούλιο κάποιοι προσπαθούν να τον ξεχάσουν, τον Αύγουστο κανένας!
Κάποιοι που δυστυχώς όσο περνούν τα χρόνια γίνουνται παραπάνω λόγω...επιλεκτικής μνήμης. Μνήμης μόνο κάθε καλοκάιρι. Μνήμης της εισβολής, λίθης όλων των προηγηθέντων. Μνήμης που τους βολέυει.

35 φέτος! Έννεν πολλά κύριοι κάποιοι; Εν πολλά! Πρέπει εσείς οι κάποιοι να αλλάξετε μυαλά! Αν πρόκειται ποττέ μας να ζήσουμε σαν Άνθρωποι, με το Α ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Ενωμένοι! Ούλλοι Άνθρωποι είμαστε ΡΕ! Εκτός αν εσεις θεωρείτε εαυτούς την αρεία φυλή! Τότε τι να πω; Ουδέν σχόλιο!

Άρεσε μου τζαι το καινούριο τραούδι - ποίημα του Αλκίνοου. Το "ΠΑΤΡΙΔΑ". Εξεχώρισα δκυο στροφές που τουλάχιστον εμένα άμα τες εδκιαβασα εσηκώθηκεν η τρίχα μου!

Αφιερωμένο στους απανταχού "υπερ-πατριώτες"!

"Είδα τον πόλεμο φάτσα, τη «φυλή» και τη «ράτσα»
προδομένη από μέσα, απ τους πιο πατριώτες
Να χουν τη μάνα μου αιχμάλωτη με τ όπλο στο στόμα
Τα παιδιά τους στολίζουν σήμερα τη Βουλή."

"Με τρομάζεις ακόμα, οπαδέ της ομάδας
του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα του Θεού, ρασοφόρε γκουρού
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο
Προσεύχεσαι και σκοτώνεις, τραυλίζεις ύμνους οργής
έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να βρεις γονείς
μισείς τον μέσα σου ξένο κι όχι, δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω."

Όταν ήμουν μιτσής...στο Δημοτικό!

Ο κόσμος προχωρά, εξελίσσεται, αλλάσσει...τζαι εμείς μαζίν του! Κάποια πράματα όμως μένουν στη μνήμη του καθενός μας, όπως ο ίδιος τα βίωσε στην παιδική του ηλικία...σε στυλ δεκαετίας 80', για εμέναν τουλάχιστον.

Όταν ήμουν μιτσής...στο σχολείον:

...η τυρόπιττα στην καττίναν του Δημοτικού ήταν 15 σεντ!

...κάθε Τετάρτη απόγευμα είχαμεν ΑΓΟ (Αθλητισμός για όλους)

...επαίρναν μας πάντα μα πάντα εκδρομή στην Ασίνου τζαι ετρώαμεν ή χαμπουρκερ ή καλαμαρακια!

...επιππιλλούσαμεν τη βρύση τζαι εφοούμασταν να μεν μας κρούσουν οι μέλισσες που εγυρίζαν γυρω γύρω.

...επίνναμεν γαλατάκι Χαραλαμπίδη μπανάνα ή σοκολάτα.

...κάποιου συμμαθητή μας πάντα ετρέχαν οι μύξες του.

...οι κορούες επαίζαν λάστιχο, βασιλέα ή μήλο.

...το σιημώναν αναγκάζαν μας να φορούμεν τες φόρμες με το σήμα του σχολείου (άσχετον αν ήταν όπως τες πιζιάμες)

Εν ξέρω πόσα που τούτα γίνουνται τζαι σήμερα ακόμα, αλλά τον τζαιρό μας επερνούσαμεν ωραία...τζαι χωρίς κινητά...τζαι χωρίς ίντερνετ!

Η υγεία των αθλητων...

"Τι είμαστε τελικά; Τίποτα δεν είμαστε! "

Με αυτά τα λόγια απάντησε στο τηλέφωνο μια καλή μου φίλη πριν κάποια χρόνια, όταν επικοινώνησα μαζί της μετά από το ξαφνικό χαμό ενός κοινού φίλου.

Και δε θα μπορούσε να έχει περισσότερο δίκαιο!

Ποιος να το περίμενε πως άλλος ένας ποδοσφαιριστής θα έσβηνε με αυτό τον τρόπο;

Μετά το χαμό του Αντόνιο Πουέρτα της Σεβίλλης προ-πέρυσι, άλλος ένας Ισπανός, ο Ντάνι Χάρκε, αρχηγός της Εσπανιόλ, 26 μόλις χρόνων, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και εξέπνευσε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που βρισκόταν η ομάδα του για προετοιμασια.

Τα ερωτηματικά πληθαίνουν... Ίσως όμως όλα αυτά τα περιστατικά να είναι δικαιολογημένα!

Πολλοί επαγγελματίες αθλητές χωρίς καν να το γνωρίζουν, θέτουν εαυτόν σε κίνδυνο μόνο και μόνο κάνοντας τη δουλειά τους!

Έχετε ακούσει ποτέ για την υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια;

Η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια είναι ο κυριότερος λόγος αιφνιδίου θανάτου σε νεαρους αθλητές. Τι είναι όμως η υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια;

Με απλά λόγια η καρδιά μεγαλώνει σε μέγεθος, ιδιαιτερα η αριστερή κοιλία που ωθεί το αίμα προς την περιφέρεια, με αποτέλεσμα να εμποδίζει την απομάκρυνση του αίματος και την τροφοδότηση των ιστών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμίες, στηθάγχη, δύσπνοια, ζάλη και κάποιες φορές σε αιφνίδιο θάνατο!

Δε λέω πως όντως αυτός είναι ο λόγοςστη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά υπάρχει μια σημαντική πιθανότητα.

Μήπως θα έπρεπε οι αθλητές και ιδιαίτερα οι επαγγελματίες αθλητές να ελέγχονται πιο επισταμένα; Μήπως μαζί με την καρδιολγική εξέταση θα έπρεπε να κάνουν και ένα υπερηχογράφημα καρδίας; Γιατι κάτι τέτοιο συνήθως παραλείπεται δυστυχώς και το πιστοποιητικό υγείας είναι ¨τυπικό¨!

Ίσως τέτοια περιστατικά να περιορίζονταν αν οι ομάδες έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην υγεία των αθλητών...